Biegunki u dzieci i niemowląt. Przyczyny, niepokojące objawy współtowarzyszące, sposoby na zatrzymanie rozwolnienia
Biegunka u dzieci i niemowląt jest powszechną dolegliwością, która bywa źródłem stresu dla rodziców i jednym z najczęstszych powodów wizyt u lekarza. Zbagatelizowana może szybko prowadzić do odwodnienia, zwłaszcza u najmniejszych dzieci. Jednak nie zawsze biegunka wymaga hospitalizacji. Jakie są przyczyny tej dolegliwości u dzieci? Jak leczyć ją w domu i jak jej zapobiegać?
Jak wygląda biegunka u niemowląt i starszych dzieci?
Rozwolnienie u dzieci lub niemowląt objawia się pod postacią wodnistego i luźnego stolca, który występuje kilkanaście razy w ciągu dnia.
U noworodków i niemowląt karmionych piersią, prawidłowa górna granica liczby wypróżnień wynosi od 8 do 10 stolców dziennie. Większa ilość oznacza nieprawidłowości. U dzieci od drugiego roku życia za biegunkę uznaje się 3 lub więcej luźnych stolców dziennie[1].
Warto pamiętać, że u noworodków i niemowląt, zwłaszcza karmionych piersią, luźne stolce o żółtym zabarwieniu są zazwyczaj normalnym zjawiskiem i nie powinny budzić niepokoju. Dopiero zmiana konsystencji lub częstotliwości wypróżnień powinna zwrócić uwagę rodziców.
Warto wiedzieć, że o postępującym odwodnieniu w wyniku biegunki mogą świadczyć symptomy, takie jak:
- sucha i blada skóra,
- przesuszone błony śluzowe,
- rzadkie oddawanie moczu,
- nadmierna senność,
- płacz bez łez,
- zapadnięte ciemiączko u niemowląt.
Takie objawy wymagają natychmiastowej konsultacji z lekarzem.
Zobacz: Zdrowe jelita: jak o nie dbać i poprawić swój mikrobiom?
Ile trwa biegunka u dziecka?
W zależności od długości trwania rozwolnienia u dzieci można wyróżnić dwa typy biegunek[2]:
- biegunka ostra – trwająca maksymalnie 14 dni,
- biegunka przewlekła – utrzymująca się powyżej 14 dni.
Biegunki ostre występują u maluchów zdecydowanie częściej i często towarzyszą im dodatkowe objawy, takie jak ból brzucha, gorączka czy wymioty oraz spowodowane nimi ogólne rozdrażnienie dziecka. Biegunki przewlekłe mogą występować rzadziej niż stany ostre, jednak również w tym wypadku znalezienie przyczyny jest kluczowe dla wdrożenia prawidłowego leczenia.
Biegunka u dziecka – przyczyny
Biegunki u dzieci zdarzają się dosyć często, jednak ich przyczyny mogą znacząco się różnić. Rozróżnienie genezy biegunek dziecięcych jest istotne, ze względu na metody późniejszego leczenia i zapobiegania nawrotom. Wśród najczęstszych przyczyn ostrych biegunek u dzieci należy wyróżnić, m.in.:
- zakażenia wirusowe i bakteryjne,
- zatrucia pokarmowe,
- antybiotykoterapię,
- alergie i nietolerancje pokarmowe,
- choroby jelit.
Zobacz też: Rozwolnienie, czyli jakie są przyczyny biegunki
Zakażenia wirusowe
Najczęściej powodowane są przez rotawirusy. Do zakażenia dochodzi poprzez kontakt z zarażoną osobą (często w żłobku/przedszkolu), jak również w wyniku niedostatecznej higieny (niemycie rąk). Infekcje rotawirusowe zdarzają się przez cały rok, ale są szczególnie charakterystyczne dla okresu jesienno-zimowego.
Innymi wirusami powodującymi biegunkę u dziecka są adenowirusy lub norowirusy[3].
Zakażenia bakteryjne
Spowodowane infekcją bakteriami, takimi jak[4]:
- Escherichia coli,
- Salmonella enteritidis,
- Shigella,
- Yersinia,
- Clostridium
Do zakażenia dochodzi na skutek niedostatecznej higieny osobistej (np. nieodpowiednie mycie rąk po skorzystaniu z toalety) lub na skutek skażenia wody/ jedzenia jedną z bakterii.
Zatrucia pokarmowe
Biegunka często towarzyszy zatruciu pokarmowemu. Dochodzą do niej także inne objawy ze strony układu pokarmowego (ostry ból brzucha, wymioty). Dolegliwości pojawiają się do kilku godzin od zjedzenia pokarmu, w którym występowały związki trujące. Do zatrucia może dojść m.in. w wyniku zjedzenia nadpsutej żywności, w której obecne są toksyny bakteryjne (np. toksyna botulinowa w nieświeżych wędlinach)[5].
Biegunki poantybiotykowe
Biegunka poantybiotykowa (antibiotic-associated diarrhea – AAD) – jak sama nazwa wskazuje – powstaje w wyniku stosowania antybiotyków. Najczęściej dochodzi do niej w trakcie leczenia lub nawet kilka tygodni po zakończeniu kuracji. AAD ma wiele przyczyn, które wynikają z działania antybiotyków. Do najczęściej wymienianych należą, m.in[6].:
- bezpośrednie pobudzenie perystaltyki jelit,
- zaburzenia mikrobioty jelit,
- uszkodzenie błony śluzowej jelita cienkiego,
- reakcje alergiczne.
Pasożyty
Najczęściej biegunki powodują Giardia lamblia, glista ludzka lub glista psia. Do zakażenia może dojść na skutek spożycia zainfekowanej wody (zarówno wody pitnej, jak i w basenach czy rekreacyjnych zbiornikach wodnych) oraz poprzez niedostateczną higienę[7].
Infekcjom pasożytniczym może towarzyszyć spadek masy ciała, awitaminoza, ogólne osłabienie i złe samopoczucie.
Alergie i nietolerancje pokarmowe
Alergie i nietolerancje pokarmowe również mogą być przyczyną ostrych biegunek. Nietolerancja laktozy, glutenu, alergia na białko mleka krowiego i inne pokarmy, mogące alergizować maluchy. W zależności od stopnia nietolerancji/alergii objawy mogą pojawiać się tuż po spożyciu lub do kilku godzin po zjedzeniu szkodzącego pokarmu[8].
Choroby jelit
Nieswoiste zapalenie jelita grubego, celiakia, choroba Leśniowskiego-Crohna czy wrzodziejące zapalenie jelita grubego mogą być powodem przewlekłych biegunek także u dzieci. W przypadku tych chorób niezbędna jest właściwa diagnostyka i wdrożenie prawidłowego leczenia oraz odpowiedniej diety na rozwolnienie[9].
Jak sobie radzić z biegunką u dzieci?
Biegunka u niemowlaka lub małego dziecka często jest sygnałem alarmującym dla rodziców. Kluczowe dla zdrowia i rozwoju malucha jest prawidłowe nawodnienie. Ostra biegunka może bardzo szybko doprowadzić do odwodnienia malucha, co może mieć dramatyczne konsekwencje dla jego zdrowia, a czasem i życia.
Aby zapobiec odwodnieniu dziecka, należy podać po każdej ostrej biegunce co najmniej 50 do 100 ml dzieciom poniżej 2 roku życia i 100-200 ml dzieciom starszym.
Do nawadniania najlepiej wykorzystać przegotowaną wodę lub słabą herbatę (u starszych dzieci), wykluczając soki i napoje o dużej zawartości cukru, ponieważ mogą one nawet zaostrzyć biegunkę[10].
Dla jeszcze lepszego nawodnienia można zastosować specjalne doustne płyny nawadniające. Dzięki obniżonej osmolarności (parametr informujący o zdolności do przyciągania wody przez błonę półprzepuszczalną) nie tylko bardzo dobrze nawadniają, ale również zmniejszają objętość stolca i mogą ograniczyć wymioty[11].
W przypadku niemowląt zaleca się podawać mniejsze porcje. U kilkulatków, które spożywają pokarmy stałe, warto zadbać o delikatną dietę lekkostrawną, zawierającą zupy, chude mięso, kleiki czy sucharki.
Jeśli biegunkom towarzyszą objawy, takie jak wymioty, bóle brzucha czy gorączka, warto skonsultować się z lekarzem. Zwłaszcza jeśli symptomy są mocno nasilone (mocne ulewania u niemowląt czy chlustające wymioty u starszych dzieci).
Konsultacja merytoryczna: lek. Bartłomiej Śmieszniak
Bibliografia:
- [1] Czerwionka-Szaflarska, M., & Adamska, I. (2009). Ostra biegunka u dzieci-najnowsze wytyczne. In Forum Medycyny Rodzinnej (Vol. 3, No. 6, pp. 431-438).
- [2] [10] Buda, P., & Książyk, J. (2010). Ostra biegunka u dzieci. Pediatria i Medycyna Rodzinna, 6(4), 275-282.
- [3] Ołdak, E., Sulik, A., Rożkiewicz, D., & Al-Hwish, M. A. (2006). Ostre biegunki wirusowe u dzieci. Wiad. Lek, 59, 534-537.
- [4] [5] [8] Kasprzyk K., Przyczyny biegunek u dzieci [na:] „Uj.edu.pl”, https://ruj.uj.edu.pl/entities/publication/87574ba3-2d9a-4385-aad2-4d3ffd08162b, 13 lipca 2020 r., dostęp 22 października 2024 r.
- [6] [11] CZERWIONKA-SZAFLARSKA, M., GAWRYJOŁEK, J., & ADAMSKA, I. (2015, January). ZASTOSOWANIE DOUSTNYCH PŁYNÓW NAWADNIAJĄCYCH I PROBIOTYKÓW W LECZENIU OSTREJ BIEGUNKI INFEKCYJNEJ U DZIECI. In Forum Zakażeń (Vol. 6, No. 1).
- [7] KOPCZYŃSKA-MAŚLEJ, J. Parazotozy jelitowe w świetle własnych spostrzeżeń. Wiadomości Parazytologiczne, 2001, vol. 47, no 3, p. 405-409.
- [9] KAMER, Barbara, SUJECKA, Krystyna, DÓŁKA, Elżbieta, et al. Udział czynników alergicznych w etiologii przewlekłej biegunki u dzieci w pierwszych trzech latach życia–obserwacje własne.